дык у гэтым жы ўся сутнасць, пакуль тыя хто больш нярвовыя купляюць на хаях, а як з'яўляюцца дрэнныя навіны прадаюць, тыя хто больш спакойныя зарабляюць
"Знайсці краіну дзе кватэры будуць расці ў кошце" гучыць як "набыць стокі якія будуць расці ў кошце".
Знайсці ўбітую, разабрацца як набываць у іншай краіне, зрабіць рэмонт (у краіне ў якой ты ўжо доўга жывеш гэта не самае простае, а ў некай незнаёмай краіне зрабіць рамонт - даволі няпростая задача), пачаць здаваць, разабрацца як плаціць падаткі. Гучыць як даволі сур'ёзны праект, які патрабуе значна больш часу чым укласціся ў стокі ці адчыніць дэпазіт. Такі план мае права існаваць, але трэба разумець, што гэта будзе з'ядаць нармалёва твайго часу.
Второе, в современном мире люди и в 40 могут закончить университет а то и несоклько. Сходи подтвердить диплом и поставь дату подтверждения.
Тут працуе так, што мы ня можам ацаніць максімум колькі чалавеку год. Але можам мінімум. Калі ён скончыў універсітэт у 1995, то яму ўжо тады было каля 20
Нібыта даволі звычайная практыка пісаць у якіх гадах скончыў універ, працаваў у кампаніях. Але згодзен, што няма сэнсу пісаць нейкі досвед 30-гадовай даўніны. Можна апошнія год 10-15 толькі пакінуць
За 3 года можно было ой как потянуть
На самой справе, уваход у некаторый вобласці, як напісанне ядра ЯП, OS, праграмаванне баз дадзеных можа займаць і значна больш. Не так даўно знаёмы, які піша на асэмблеры для вектарных баз дадзеных казаў, што там можа і 5+ год спатрэбіцца
так, ёсць увогуле добрая магчымасць некалькі год перачакаць у памяшканні з 12-15 іншымі інтэлегентнымі людзьмі і трохразовым харчаваннем, а не вось гэтыя рэзюмэ рассылаць
личная рамка поиска, какие критерии по отношению к работодателю: «бывает, стебаюсь, но эйчары стёб не понимают»;
у меня почти полсотни призов за разработки
асабiстая рамка пошукаў, крытэрыi ў адносiнах да працадаўцы: «было б цудоўна знайсцi бізнес-анёла, каб пакрыць базавыя патрэбы мяне як істоты і маёй мадэлі»;
якi дэдлайн паставiў, i што, калi нiчога не знойдзе да гэтага: «я ўжо не шукаю працу ў класічным яе сэнсе, бо зарэгістраваў сваю AI-мадэль»;
У вас таксама такое бывае, што чытаеш тэкст, нібыта ўсе словы знаёмыя, але сэнсу няма і пачынаеш пужацца, што вось ён інфаркт?
Мае рацыю. Кампанія звычайна прайграе з пераходу на рэмоўт, баланс змяшчаецца work->life. Канешне клёвымі працэсамі можна паменьшыць падзенне эфектыўнасці. Але адкажыце сабе шчыра які працэнт кампаній, у якіх вы працавалі, меў клёвыя працэсы.
Паўгады таму, па адчуваннях усім прыкладна похер хто там з кім асацыюецца, людзі ўвогуле гэтым не занадта цікавяцца. Таксама маю шмат рускамоўных сяброў якія за апошнія паўгады-год уладкаваліся ў шмат розных Эўрапейскіх кампаній.
Можна рабіць шмат якіх дурасцей, і нікто іх не будзе баніць, пакуль яны не парушаюць закон. Але так жа сама ніхто не забараніць мне называць дурасць дурасцю.
гэта так смешна, рабіць сайт для рускамоўных, якія не могуць у ангельскую і ўсё роўна спрабаваць выглядаць такімі прадвінутымі, мол вось інтэрфейс на ангельскай :)
пашукавік працы для рускамоўных
пераважная большасць маіх калег і знаёмых апынуліся ў Польшчы
Нешта мне падаецца, што гэта шлях у нікуды. Замест таго каб адаптавацца і выкарыстаць новы вялізарны рынак працы, людзі спрабуюць працягваць жыць у рускамоўным свеце. Тым больш міжнародныя кампаніі звычайна не патрабуюць ведаць лакальную мову, толькі ангельскую, якую айцішнікі і так павінны добра ведаць.
Таму можна пытанне, што перашкаджае рускамоўным шукаць працу ў ангельскамоўныў кампаніях і замест linkedin з сотнямі тысяч вакансій ісці на гэтага джобра дзе іх аж 900 і рэлевантных будзе штук 10 у выніку?
Клёва, што людзі могуць вось так працаваць на новым месцы на лаўцы. Колькі я не спрабаваў працаваць "з відам на мора", заўсёды значна горш было, чым дома. Бо то сонца слепіць, то камары, то інтэрнэт дрэнны...
Да і мая асноўная думка не ў тым што трэба як мага больш накапляць, а ў тым, што калі чалавек знайшоў камфортны для сябе ўзровень накаплення/тратаў, то ён не будзе лезці да іншых людзей з парадамі і вучыць іх як трэба жыць. А тыя, хто лезуць, хутчэй за ўсё не задаволены як гэта працуе ў іх саміх, і замест таго каб гэта выправіць яны спрабуюць іншым даказаць, што тыя неправільна жывуць.
складаны працэнт з вамі не пагадзіцца. Тым больш з 20 да 30 укладаць у здароўе даволі проста: набыў ровар, не п'еш, не курыш, час ад часу праходзіш чэкапы. Укладаць у адукацыю ў гэтым узросце можна нібыта ў асноўным адным сродкам - вучыцца больш (атрымаць добры PhD), пачаць зарабляць грошы пазней. Пра вандроўкі таксама, па маіх адчуваннях самыя цікавыя вандроўкі ў мяне былі даволі танныя)
Хех, ну, напрыклад, ад накаплення грошай можна атрымліваць задавальненне не меньш чым ад новага айфону. Зноў жа, накапленне - не абявязкова канечная мэта. Фінансавая бязпека, добрая нерухомасць, ранняя пенсія - ёсць шмат рэчаў, якіх ты не дасягнеш, калі будзеш проста "выходзіць у 0"
Мая павага. Звычайна людзі, якія ўмеюць накапляць грошы, а не спускаць іх на розную херню, больш за ўсё раздражняюць людзей, якія грошы накапляць не ўмеюць і, нібыта і зарабляюць нармалёва, але ўсё сыходзіць на новы айфон/макбук/машыну. Таму ўсё што застаецца тым хто не ўмее накапляць - казаць першым пра тое, што яны не ведаюць як жыць жыццё, у іх жыцці няма сэнсу і гэтак далей.
ну не ведаю, чалавеку істотна каб пра "паспяховы поспех" і як жыць жыццё яму распавядаў іншы чалавек, а не бот. А вось хто там будзе сайты пісаць усім без розніцы
Комментарии
дык у гэтым жы ўся сутнасць, пакуль тыя хто больш нярвовыя купляюць на хаях, а як з'яўляюцца дрэнныя навіны прадаюць, тыя хто больш спакойныя зарабляюць
яшчэ можна аплікацыю Жабкі ўсталяваць, прыкладна той жа ўзровень інвестыцый :)
"Знайсці краіну дзе кватэры будуць расці ў кошце" гучыць як "набыць стокі якія будуць расці ў кошце".
Знайсці ўбітую, разабрацца як набываць у іншай краіне, зрабіць рэмонт (у краіне ў якой ты ўжо доўга жывеш гэта не самае простае, а ў некай незнаёмай краіне зрабіць рамонт - даволі няпростая задача), пачаць здаваць, разабрацца як плаціць падаткі. Гучыць як даволі сур'ёзны праект, які патрабуе значна больш часу чым укласціся ў стокі ці адчыніць дэпазіт. Такі план мае права існаваць, але трэба разумець, што гэта будзе з'ядаць нармалёва твайго часу.
Тут працуе так, што мы ня можам ацаніць максімум колькі чалавеку год. Але можам мінімум. Калі ён скончыў універсітэт у 1995, то яму ўжо тады было каля 20
Нібыта даволі звычайная практыка пісаць у якіх гадах скончыў універ, працаваў у кампаніях. Але згодзен, што няма сэнсу пісаць нейкі досвед 30-гадовай даўніны. Можна апошнія год 10-15 толькі пакінуць
На самой справе, уваход у некаторый вобласці, як напісанне ядра ЯП, OS, праграмаванне баз дадзеных можа займаць і значна больш. Не так даўно знаёмы, які піша на асэмблеры для вектарных баз дадзеных казаў, што там можа і 5+ год спатрэбіцца
так, ёсць увогуле добрая магчымасць некалькі год перачакаць у памяшканні з 12-15 іншымі інтэлегентнымі людзьмі і трохразовым харчаваннем, а не вось гэтыя рэзюмэ рассылаць
У вас таксама такое бывае, што чытаеш тэкст, нібыта ўсе словы знаёмыя, але сэнсу няма і пачынаеш пужацца, што вось ён інфаркт?
Мае рацыю. Кампанія звычайна прайграе з пераходу на рэмоўт, баланс змяшчаецца work->life. Канешне клёвымі працэсамі можна паменьшыць падзенне эфектыўнасці. Але адкажыце сабе шчыра які працэнт кампаній, у якіх вы працавалі, меў клёвыя працэсы.
Паўгады таму, па адчуваннях усім прыкладна похер хто там з кім асацыюецца, людзі ўвогуле гэтым не занадта цікавяцца. Таксама маю шмат рускамоўных сяброў якія за апошнія паўгады-год уладкаваліся ў шмат розных Эўрапейскіх кампаній.
Можна рабіць шмат якіх дурасцей, і нікто іх не будзе баніць, пакуль яны не парушаюць закон. Але так жа сама ніхто не забараніць мне называць дурасць дурасцю.
ага, з інтэрфейсам на ангельскай)
гэта так смешна, рабіць сайт для рускамоўных, якія не могуць у ангельскую і ўсё роўна спрабаваць выглядаць такімі прадвінутымі, мол вось інтэрфейс на ангельскай :)
Нешта мне падаецца, што гэта шлях у нікуды. Замест таго каб адаптавацца і выкарыстаць новы вялізарны рынак працы, людзі спрабуюць працягваць жыць у рускамоўным свеце. Тым больш міжнародныя кампаніі звычайна не патрабуюць ведаць лакальную мову, толькі ангельскую, якую айцішнікі і так павінны добра ведаць.
Таму можна пытанне, што перашкаджае рускамоўным шукаць працу ў ангельскамоўныў кампаніях і замест linkedin з сотнямі тысяч вакансій ісці на гэтага джобра дзе іх аж 900 і рэлевантных будзе штук 10 у выніку?
Клёва, што людзі могуць вось так працаваць на новым месцы на лаўцы. Колькі я не спрабаваў працаваць "з відам на мора", заўсёды значна горш было, чым дома. Бо то сонца слепіць, то камары, то інтэрнэт дрэнны...
Да і мая асноўная думка не ў тым што трэба як мага больш накапляць, а ў тым, што калі чалавек знайшоў камфортны для сябе ўзровень накаплення/тратаў, то ён не будзе лезці да іншых людзей з парадамі і вучыць іх як трэба жыць. А тыя, хто лезуць, хутчэй за ўсё не задаволены як гэта працуе ў іх саміх, і замест таго каб гэта выправіць яны спрабуюць іншым даказаць, што тыя неправільна жывуць.
складаны працэнт з вамі не пагадзіцца. Тым больш з 20 да 30 укладаць у здароўе даволі проста: набыў ровар, не п'еш, не курыш, час ад часу праходзіш чэкапы. Укладаць у адукацыю ў гэтым узросце можна нібыта ў асноўным адным сродкам - вучыцца больш (атрымаць добры PhD), пачаць зарабляць грошы пазней. Пра вандроўкі таксама, па маіх адчуваннях самыя цікавыя вандроўкі ў мяне былі даволі танныя)
Зноў жа, па вашай логіцы, тыя хто набываў сабе айфоны-макбукі, таксама проста паложаць іх сабе ў труну) І ў чым розніца тады?
Хех, ну, напрыклад, ад накаплення грошай можна атрымліваць задавальненне не меньш чым ад новага айфону. Зноў жа, накапленне - не абявязкова канечная мэта. Фінансавая бязпека, добрая нерухомасць, ранняя пенсія - ёсць шмат рэчаў, якіх ты не дасягнеш, калі будзеш проста "выходзіць у 0"
Мая павага. Звычайна людзі, якія ўмеюць накапляць грошы, а не спускаць іх на розную херню, больш за ўсё раздражняюць людзей, якія грошы накапляць не ўмеюць і, нібыта і зарабляюць нармалёва, але ўсё сыходзіць на новы айфон/макбук/машыну. Таму ўсё што застаецца тым хто не ўмее накапляць - казаць першым пра тое, што яны не ведаюць як жыць жыццё, у іх жыцці няма сэнсу і гэтак далей.
ну не ведаю, чалавеку істотна каб пра "паспяховы поспех" і як жыць жыццё яму распавядаў іншы чалавек, а не бот. А вось хто там будзе сайты пісаць усім без розніцы
ацэнка ў мільярд не азначае, што яны там маюць мільярд кэшэм і сідзяць на гэтых грошах)