Я, собственно, нигде не говорил что я всё ещё в Польше
ну, казаў-не казаў. вы казалі, што некалькі год у Польшчы, а потым выявілася, што на два тыгодні больш, чым адзін год, а зараз выяўляецца, што нават меней, чым год, што ж зараз, кожнаму вашаму слову верыць?
калі б для таго, каб змяніць метабалізм, хапала б павольнай хады – мільёны інстаграмных (і ня толькі) дыетолагаў засталіся б без працы. а вось змяншэнне ўзроўню стрэсу дапамае, на дзіва хутка.
слова "аўтарка", калі што, цалкам нарматыўнае ў беларускай мове. я яшчэ разумею, калі ўсялякіх разанскіх лінгвістаў ад яго калоціць, але беларусам папракаць аўтара за "аўтарка" – прынамсі дзіўна
так, разумець (у пэўным аб'ёме) можна і не ведаючы польскай, але каб размаўляць і тым больш – размаўляць пісьменна – трэба усё ж такі вучыцца. вучыць літоўскую ў гэтым плане лягчэй (прынамсі для мяне было) бо мова цалкам іншая і не коўзаешся штораз у беларускую ці ўкраінскую
айцішнікі, праграмісты мабуць... літоўская (а там і латышская) мова на базавым узроўні нават прасцей для вывучэння, чым польская ці чэшская. калі не шукаеш кожны раз падобныя словы і не спатыкаешся праз слова аб паронімы з беларускай, украінскай ці тым больш расейскай, а бярэш і вучыш — то прасцей за C#
я зразумеў. зразумеў, адкуль у мяне жаданне простага людскага даць каму-небудзь малатком па галаве калі я чытаю гэтыя стацейкі. кожны раз калі чарговае дзіцятка не можа наладзіць быт — вінны нехта іншы. горад, краіна, кіроўцы, банкі — карацей усе тыя, хто з дзяцінства марыў зрабіць беларускаму айцішніку прыемна — аблажаліся ў гэтай сваёй адзінай справе.
ад белкі дапаможа нарколаг, псіхатэрапеўт – наўрадці. але з псіхатэрапеўтам ёсць верагоднасць паразмаўляць калі гарэлка ўжо абрыдне, іншых сэнсаў не знойдзецца, а знойдзецца пятля ды мыла. сацыяльны партрэт кліентаў нарколага вельмі падобны на партрэт тых, хто лезе ў пятлю.
прабачце, а вы асэнсавана замянілі "всех этих каналов" на "всех чатиков и сайтиков" ці для вас гэтыя сметнікі – гэта літаральна ўся вашая інфапрастора?
вось менавіта так. я, канешне, недзе там у глыбіні разумею, што гэтыя чацікі — з'ява інтэрнацыянальная, але кожны раз, калі нешта з іх перасылаюць — як той Вінні з мема, іду па спасылцы і з кожным разам лепей разумею таго хлопца, якога бесяць беларусы
Комментарии
ну, казаў-не казаў. вы казалі, што некалькі год у Польшчы, а потым выявілася, што на два тыгодні больш, чым адзін год, а зараз выяўляецца, што нават меней, чым год, што ж зараз, кожнаму вашаму слову верыць?
калі б для таго, каб змяніць метабалізм, хапала б павольнай хады – мільёны інстаграмных (і ня толькі) дыетолагаў засталіся б без працы. а вось змяншэнне ўзроўню стрэсу дапамае, на дзіва хутка.
нешта я не зразумеў, а куды падзеліся 193 каментара
адставіць, радавы веласкес. гэта не той шаблон, вазьміце патрэбны у тэчцы за 22гі год, а гэтыя ўсе з 21га здайце ў архіў. па выкананні далажыць.
расейская мова — ужо досыць зьняважальна, што ж цяпер
слова "аўтарка", калі што, цалкам нарматыўнае ў беларускай мове. я яшчэ разумею, калі ўсялякіх разанскіх лінгвістаў ад яго калоціць, але беларусам папракаць аўтара за "аўтарка" – прынамсі дзіўна
... Напрыклад, самы стары і вялікі касцёл на Інтэрнацыянальнай — Касцёл Святога Тамаша Аквінскага і дамініканскі кляштар — знішчылі ў 1952 годзе. Цікава, што ў 1945-м БССР атрымала кантрыбуцыю ад Германіі за пашкоджаны помнік культавага дойлідства агульнасаюзнага значэння... ©
так, разумець (у пэўным аб'ёме) можна і не ведаючы польскай, але каб размаўляць і тым больш – размаўляць пісьменна – трэба усё ж такі вучыцца. вучыць літоўскую ў гэтым плане лягчэй (прынамсі для мяне было) бо мова цалкам іншая і не коўзаешся штораз у беларускую ці ўкраінскую
ці як мы тут кажам "у мінулым жыцці"
падумалі б "халера, адкуль у Мінску літоўцы"
айцішнікі, праграмісты мабуць... літоўская (а там і латышская) мова на базавым узроўні нават прасцей для вывучэння, чым польская ці чэшская. калі не шукаеш кожны раз падобныя словы і не спатыкаешся праз слова аб паронімы з беларускай, украінскай ці тым больш расейскай, а бярэш і вучыш — то прасцей за C#
а ведаеце, дзе яшчэ ніколі не будзе русафобіі?
а вось гэты момант з кожным тыгоднем усё далей і далей
я зразумеў. зразумеў, адкуль у мяне жаданне простага людскага даць каму-небудзь малатком па галаве калі я чытаю гэтыя стацейкі. кожны раз калі чарговае дзіцятка не можа наладзіць быт — вінны нехта іншы. горад, краіна, кіроўцы, банкі — карацей усе тыя, хто з дзяцінства марыў зрабіць беларускаму айцішніку прыемна — аблажаліся ў гэтай сваёй адзінай справе.
ад белкі дапаможа нарколаг, псіхатэрапеўт – наўрадці. але з псіхатэрапеўтам ёсць верагоднасць паразмаўляць калі гарэлка ўжо абрыдне, іншых сэнсаў не знойдзецца, а знойдзецца пятля ды мыла. сацыяльны партрэт кліентаў нарколага вельмі падобны на партрэт тых, хто лезе ў пятлю.
прабачце, а вы асэнсавана замянілі "всех этих каналов" на "всех чатиков и сайтиков" ці для вас гэтыя сметнікі – гэта літаральна ўся вашая інфапрастора?
вось менавіта так. я, канешне, недзе там у глыбіні разумею, што гэтыя чацікі — з'ява інтэрнацыянальная, але кожны раз, калі нешта з іх перасылаюць — як той Вінні з мема, іду па спасылцы і з кожным разам лепей разумею таго хлопца, якога бесяць беларусы
калі ўзяць сярэдні ўзрост рэлакантаў за 30 гадоў, то яшчэ прыкладна праз 45-50 будзе зразумела, назаўжды ці не
ну па-першае, падаткі асобна, ZUS асобна. а па-другое, ну натуральна, гэта меней, і, уласна, што далей?
чаго вы так саромеецеся, у нас дзедаўшчыны няма. пішыце "Спустя 1.0301369 лет жизни в Польше", ніхто вас не стане ганьбіць.